uprawnienie

Polish

Etymology

From uprawnić +‎ -enie.

Pronunciation
  • IPA(key): /u.pravˈɲɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: u‧praw‧nie‧nie

Noun

uprawnienie n

  1. verbal noun of uprawnić
  2. entitlement, authority, right

Declension
Declension of uprawnienie
singular plural
nominative uprawnienie uprawnienia
genitive uprawnienia uprawnień
dative uprawnieniu uprawnieniom
accusative uprawnienie uprawnienia
instrumental uprawnieniem uprawnieniami
locative uprawnieniu uprawnieniach
vocative uprawnienie uprawnienia

Further reading
  • uprawnienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uprawnienie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.