uprzedzić

Polish

From u- +‎ przed +‎ -ić.

uprzedzić pf (imperfective uprzedzać)

(transitive) to outdo, to pip, to get the better of
Synonyms: wyprzedzić, ubiec, prześcignąć
(transitive) to notify in advance
(transitive) to prewarn, to forewarn
Synonym: ostrzec
(transitive) to indispose, to disincline, to put off
(reflexive) to be biased, to be prejudiced

Conjugation of uprzedzić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		uprzedzić
future tense	1^st	uprzedzę			uprzedzimy
	2^nd	uprzedzisz			uprzedzicie
	3^rd	uprzedzi			uprzedzą
	impersonal	uprzedzi się
past tense	1^st	uprzedziłem	uprzedziłam		uprzedziliśmy	uprzedziłyśmy
	2^nd	uprzedziłeś	uprzedziłaś		uprzedziliście	uprzedziłyście
	3^rd	uprzedził	uprzedziła	uprzedziło	uprzedzili	uprzedziły
	impersonal	uprzedzono
conditional	1^st	uprzedziłbym	uprzedziłabym		uprzedzilibyśmy	uprzedziłybyśmy
	2^nd	uprzedziłbyś	uprzedziłabyś		uprzedzilibyście	uprzedziłybyście
	3^rd	uprzedziłby	uprzedziłaby	uprzedziłoby	uprzedziliby	uprzedziłyby
	impersonal	uprzedzono by
imperative	1^st	niech uprzedzę			uprzedźmy
	2^nd	uprzedź			uprzedźcie
	3^rd	niech uprzedzi			niech uprzedzą
passive adjectival participle		uprzedzony	uprzedzona	uprzedzone	uprzedzeni	uprzedzone
anterior adverbial participle		uprzedziwszy
verbal noun		uprzedzenie