ubiec

Polish

Etymology

From u- +‎ biec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈu.bjɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ubjɛt͡s
  • Syllabification: u‧biec

Verb

ubiec pf (imperfective ubiegać)

  1. (transitive) to cover by running, to traverse by running
    Synonym: przebiec
  2. (transitive) to outdo, to pip, to get the better of
    Synonyms: prześcignąć, uprzedzić, wyprzedzić
  3. (intransitive, of time) to pass
    Synonym: minąć
  4. (intransitive, dated) to flee
    Synonyms: uciec, zbiec

Conjugation
Conjugation of ubiec pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ubiec
future tense 1st ubiegnę ubiegniemy
2nd ubiegniesz ubiegniecie
3rd ubiegnie ubiegną
impersonal ubiegnie się
past tense 1st ubiegłem ubiegłam ubiegliśmy ubiegłyśmy
2nd ubiegłeś ubiegłaś ubiegliście ubiegłyście
3rd ubiegł ubiegła ubiegło ubiegli ubiegły
impersonal ubiegnięto
conditional 1st ubiegłbym ubiegłabym ubieglibyśmy ubiegłybyśmy
2nd ubiegłbyś ubiegłabyś ubieglibyście ubiegłybyście
3rd ubiegłby ubiegłaby ubiegłoby ubiegliby ubiegłyby
impersonal ubiegnięto by
imperative 1st niech ubiegnę ubiegnijmy
2nd ubiegnij ubiegnijcie
3rd niech ubiegnie niech ubiegną
passive adjectival participle ubiegnięty ubiegnięta ubiegnięte ubiegnięci ubiegnięte
anterior adverbial participle ubiegłszy
verbal noun ubiegnięcie

Further reading
  • ubiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ubiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.