usprawnić

Polish

Etymology

From u- +‎ sprawny +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈsprav.ɲit͡ɕ/
  • Rhymes: -avɲit͡ɕ
  • Syllabification: u‧spraw‧nić

Verb

usprawnić pf (imperfective usprawniać)

  1. (transitive) to improve (to make something better)
    Synonym: ulepszyć
  2. (transitive) to expedite, to hasten
  3. (reflexive) to become more efficient

Conjugation
Conjugation of usprawnić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive usprawnić
future tense 1st usprawnię usprawnimy
2nd usprawnisz usprawnicie
3rd usprawni usprawnią
impersonal usprawni się
past tense 1st usprawniłem usprawniłam usprawniliśmy usprawniłyśmy
2nd usprawniłeś usprawniłaś usprawniliście usprawniłyście
3rd usprawnił usprawniła usprawniło usprawnili usprawniły
impersonal usprawniono
conditional 1st usprawniłbym usprawniłabym usprawnilibyśmy usprawniłybyśmy
2nd usprawniłbyś usprawniłabyś usprawnilibyście usprawniłybyście
3rd usprawniłby usprawniłaby usprawniłoby usprawniliby usprawniłyby
impersonal usprawniono by
imperative 1st niech usprawnię usprawńmy
2nd usprawń usprawńcie
3rd niech usprawni niech usprawnią
passive adjectival participle usprawniony usprawniona usprawnione usprawnieni usprawnione
anterior adverbial participle usprawniwszy
verbal noun usprawnienie

Further reading
  • usprawnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • usprawnić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.