utajnić

Polish

Etymology

From u- +‎ tajny +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈtaj.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ajɲit͡ɕ
  • Syllabification: u‧taj‧nić

Verb

utajnić pf (imperfective utajniać)

  1. (transitive) to classify (to declare something a secret, especially a government secret)
    Antonym: odtajnić

Conjugation
Conjugation of utajnić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive utajnić
future tense 1st utajnię utajnimy
2nd utajnisz utajnicie
3rd utajni utajnią
impersonal utajni się
past tense 1st utajniłem utajniłam utajniliśmy utajniłyśmy
2nd utajniłeś utajniłaś utajniliście utajniłyście
3rd utajnił utajniła utajniło utajnili utajniły
impersonal utajniono
conditional 1st utajniłbym utajniłabym utajnilibyśmy utajniłybyśmy
2nd utajniłbyś utajniłabyś utajnilibyście utajniłybyście
3rd utajniłby utajniłaby utajniłoby utajniliby utajniłyby
impersonal utajniono by
imperative 1st niech utajnię utajnijmy
2nd utajnij utajnijcie
3rd niech utajni niech utajnią
passive adjectival participle utajniony utajniona utajnione utajnieni utajnione
anterior adverbial participle utajniwszy
verbal noun utajnienie
verbs
adjectives
nouns

Further reading
  • utajnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • utajnić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.