utrzymać

Polish

Etymology

From u- +‎ trzymać.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈtʂɨ.mat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨmat͡ɕ
  • Syllabification: u‧trzy‧mać

Verb

utrzymać pf (imperfective utrzymywać)

  1. (transitive) to maintain, to keep
  2. (transitive) to sustain, to support, to provide for
  3. (transitive) to claim, to assert, to argue
  4. (reflexive) to stay, to remain

Conjugation
Conjugation of utrzymać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive utrzymać
future tense 1st utrzymam utrzymamy
2nd utrzymasz utrzymacie
3rd utrzyma utrzymają
impersonal utrzyma się
past tense 1st utrzymałem utrzymałam utrzymaliśmy utrzymałyśmy
2nd utrzymałeś utrzymałaś utrzymaliście utrzymałyście
3rd utrzymał utrzymała utrzymało utrzymali utrzymały
impersonal utrzymano
conditional 1st utrzymałbym utrzymałabym utrzymalibyśmy utrzymałybyśmy
2nd utrzymałbyś utrzymałabyś utrzymalibyście utrzymałybyście
3rd utrzymałby utrzymałaby utrzymałoby utrzymaliby utrzymałyby
impersonal utrzymano by
imperative 1st niech utrzymam utrzymajmy
2nd utrzymaj utrzymajcie
3rd niech utrzyma niech utrzymają
passive adjectival participle utrzymany utrzymana utrzymane utrzymani utrzymane
anterior adverbial participle utrzymawszy
verbal noun utrzymanie

Further reading
  • utrzymać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • utrzymać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.