uwieźć

Polish

Etymology

From u- +‎ wieźć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈu.vjɛɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -uvjɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: u‧wieźć
  • Homophone: uwieść

Verb

uwieźć pf (imperfective uwozić)

  1. (transitive, automotive, transport) to take and drive something or someone, usually by violence
  2. (transitive, automotive, transport) to drive something or someone somewhere (of a vehicle)

Conjugation
Conjugation of uwieźć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uwieźć
future tense 1st uwiozę uwieziemy
2nd uwieziesz uwieziecie
3rd uwiezie uwiozą
impersonal uwiezie się
past tense 1st uwiozłem uwiozłam uwieźliśmy uwiozłyśmy
2nd uwiozłeś uwiozłaś uwieźliście uwiozłyście
3rd uwiózł uwiozła uwiozło uwieźli uwiozły
impersonal uwieziono
conditional 1st uwiózłbym uwiozłabym uwieźlibyśmy uwiozłybyśmy
2nd uwiózłbyś uwiozłabyś uwieźlibyście uwiozłybyście
3rd uwiózłby uwiozłaby uwiozłoby uwieźliby uwiozłyby
impersonal uwieziono by
imperative 1st niech uwiozę uwieźmy
2nd uwieź uwieźcie
3rd niech uwiezie niech uwiozą
passive adjectival participle uwieziony uwieziona uwiezione uwiezieni uwiezione
anterior adverbial participle uwiózłszy
verbal noun uwiezienie

Further reading
  • uwieźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uwieźć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.