vilcene
See also: vilcenē
Latvian
    

Vilcene
Etymology
    
From vilks (“wolf”) + -ene (with k > c via palatalization).
Pronunciation
    
- Audio - (file) 
Noun
    
vilcene f (5th declension)
Declension
    
Declension of vilcene (5th declension)
| singular (vienskaitlis) | plural (daudzskaitlis) | |
|---|---|---|
| nominative (nominatīvs) | vilcene | vilcenes | 
| accusative (akuzatīvs) | vilceni | vilcenes | 
| genitive (ģenitīvs) | vilcenes | vilceņu | 
| dative (datīvs) | vilcenei | vilcenēm | 
| instrumental (instrumentālis) | vilceni | vilcenēm | 
| locative (lokatīvs) | vilcenē | vilcenēs | 
| vocative (vokatīvs) | vilcene | vilcenes | 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.