vona

See also: Vona, vóna, вона, and vôňa

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɔːna/
    Rhymes: -ɔːna

Etymology 1

From Old Norse vána, from the noun ván (“hope”) (Icelandic von).

Verb

vona (weak verb, third-person singular past indicative vonaði, supine vonað)

  1. to hope
    Við skulum vona það besta.
    Let's hope for the best.
Conjugation
vona — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að vona
supine
(sagnbót)		 vonað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 vonandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég vona við vonum present
(nútíð)		 ég voni við vonum
þú vonar þið vonið þú vonir þið vonið
hann, hún, það vonar þeir, þær, þau vona hann, hún, það voni þeir, þær, þau voni
past
(þátíð)		 ég vonaði við vonuðum past
(þátíð)		 ég vonaði við vonuðum
þú vonaðir þið vonuðuð þú vonaðir þið vonuðuð
hann, hún, það vonaði þeir, þær, þau vonuðu hann, hún, það vonaði þeir, þær, þau vonuðu
imperative
(boðháttur)		 vona (þú) vonið (þið)
Forms with appended personal pronoun
vonaðu voniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
vonast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að vonast
supine
(sagnbót)		 vonast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 vonandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég vonast við vonumst present
(nútíð)		 ég vonist við vonumst
þú vonast þið vonist þú vonist þið vonist
hann, hún, það vonast þeir, þær, þau vonast hann, hún, það vonist þeir, þær, þau vonist
past
(þátíð)		 ég vonaðist við vonuðumst past
(þátíð)		 ég vonaðist við vonuðumst
þú vonaðist þið vonuðust þú vonaðist þið vonuðust
hann, hún, það vonaðist þeir, þær, þau vonuðust hann, hún, það vonaðist þeir, þær, þau vonuðust
imperative
(boðháttur)		 vonast (þú) vonist (þið)
Forms with appended personal pronoun
vonastu vonisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
vonaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 vonaður vonuð vonað vonaðir vonaðar vonuð
accusative
(þolfall)		 vonaðan vonaða vonað vonaða vonaðar vonuð
dative
(þágufall)		 vonuðum vonaðri vonuðu vonuðum vonuðum vonuðum
genitive
(eignarfall)		 vonaðs vonaðrar vonaðs vonaðra vonaðra vonaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 vonaði vonaða vonaða vonuðu vonuðu vonuðu
accusative
(þolfall)		 vonaða vonuðu vonaða vonuðu vonuðu vonuðu
dative
(þágufall)		 vonaða vonuðu vonaða vonuðu vonuðu vonuðu
genitive
(eignarfall)		 vonaða vonuðu vonaða vonuðu vonuðu vonuðu
Derived terms

Noun

vona f

  1. indefinite genitive plural of von

Norwegian Nynorsk

Noun

vona f

  1. definite singular of von

Verb

vona (present tense vonar, past tense vona, past participle vona, passive infinitive vonast, present participle vonande, imperative vona/von)

  1. Alternative spelling of vone

Tsonga

Pronoun

vona

  1. they, them; third-person plural pronoun.

Etymology 2

From Proto-Bantu *-bóna.

Verb

vona

  1. to see
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.