węszyć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ǫšiti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɛw̃.ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛw̃ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: wę‧szyć

Verb

węszyć impf (perfective wywęszyć)

  1. (intransitive) to sniff
  2. (intransitive) to nose, to nuzzle
  3. (informal, intransitive) to spy

Conjugation
Conjugation of węszyć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive węszyć
present tense 1st węszę węszymy
2nd węszysz węszycie
3rd węszy węszą
impersonal węszy się
past tense 1st węszyłem węszyłam węszyliśmy węszyłyśmy
2nd węszyłeś węszyłaś węszyliście węszyłyście
3rd węszył węszyła węszyło węszyli węszyły
impersonal węszono
future tense 1st będę węszył,
będę węszyć
 będę węszyła,
będę węszyć
 będziemy węszyli,
będziemy węszyć
 będziemy węszyły,
będziemy węszyć
2nd będziesz węszył,
będziesz węszyć
 będziesz węszyła,
będziesz węszyć
 będziecie węszyli,
będziecie węszyć
 będziecie węszyły,
będziecie węszyć
3rd będzie węszył,
będzie węszyć
 będzie węszyła,
będzie węszyć
 będzie węszyło,
będzie węszyć
 będą węszyli,
będą węszyć
 będą węszyły,
będą węszyć
impersonal będzie węszyć się
conditional 1st węszyłbym węszyłabym węszylibyśmy węszyłybyśmy
2nd węszyłbyś węszyłabyś węszylibyście węszyłybyście
3rd węszyłby węszyłaby węszyłoby węszyliby węszyłyby
impersonal węszono by
imperative 1st niech węszę węszmy
2nd węsz węszcie
3rd niech węszy niech węszą
active adjectival participle węszący węsząca węszące węszący węszące
contemporary adverbial participle węsząc
verbal noun węszenie

Further reading
  • węszyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • węszyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.