wałczyć

See also: walczyć

Polish

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

wałczyć impf

(intransitive, rare, phonology) to pronounce l non-syllabically
Hypernym: wymawiać

Conjugation of wałczyć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wałczyć
present tense	1^st	wałczę			wałczymy
	2^nd	wałczysz			wałczycie
	3^rd	wałczy			wałczą
	impersonal	wałczy się
past tense	1^st	wałczyłem	wałczyłam		wałczyliśmy	wałczyłyśmy
	2^nd	wałczyłeś	wałczyłaś		wałczyliście	wałczyłyście
	3^rd	wałczył	wałczyła	wałczyło	wałczyli	wałczyły
	impersonal	wałczono
future tense	1^st	będę wałczył, będę wałczyć	będę wałczyła, będę wałczyć		będziemy wałczyli, będziemy wałczyć	będziemy wałczyły, będziemy wałczyć
	2^nd	będziesz wałczył, będziesz wałczyć	będziesz wałczyła, będziesz wałczyć		będziecie wałczyli, będziecie wałczyć	będziecie wałczyły, będziecie wałczyć
	3^rd	będzie wałczył, będzie wałczyć	będzie wałczyła, będzie wałczyć	będzie wałczyło, będzie wałczyć	będą wałczyli, będą wałczyć	będą wałczyły, będą wałczyć
	impersonal	będzie wałczyć się
conditional	1^st	wałczyłbym	wałczyłabym		wałczylibyśmy	wałczyłybyśmy
	2^nd	wałczyłbyś	wałczyłabyś		wałczylibyście	wałczyłybyście
	3^rd	wałczyłby	wałczyłaby	wałczyłoby	wałczyliby	wałczyłyby
	impersonal	wałczono by
imperative	1^st	niech wałczę			wałczmy
	2^nd	wałcz			wałczcie
	3^rd	niech wałczy			niech wałczą
active adjectival participle		wałczący	wałcząca	wałczące	wałczący	wałczące
contemporary adverbial participle		wałcząc
verbal noun		wałczenie

noun