walidacja

See also: walidacją

Polish

Etymology

Borrowed from French validation, from Middle French validation, from Latin validus.

Pronunciation
  • IPA(key): /va.liˈdat͡s.ja/
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: wa‧li‧dac‧ja

Noun

walidacja f

  1. (law) validation (giving validity or legality to some legal proceeding or official document)
  2. (sciences) validation (process of checking that something is working properly and producing the planned results)

Declension
Declension of walidacja
singular plural
nominative walidacja walidacje
genitive walidacji walidacji/walidacyj (archaic)
dative walidacji walidacjom
accusative walidację walidacje
instrumental walidacją walidacjami
locative walidacji walidacjach
vocative walidacjo walidacje

Further reading
  • walidacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • walidacja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.