wczasowicz

Polish

Etymology

From wczasy +‎ -owicz.

Pronunciation

IPA^(key): /ft͡ʂaˈsɔ.vit͡ʂ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔvit͡ʂ
Syllabification: wcza‧so‧wicz

Noun

wczasowicz m pers (feminine wczasowiczka)

holidaymaker, vacationer
Synonyms: urlopowicz, letnik, turysta

Declension

Declension of wczasowicz

	singular	plural
nominative	wczasowicz	wczasowicze
genitive	wczasowicza	wczasowiczów
dative	wczasowiczowi	wczasowiczom
accusative	wczasowicza	wczasowiczów
instrumental	wczasowiczem	wczasowiczami
locative	wczasowiczu	wczasowiczach
vocative	wczasowiczu	wczasowicze

Related terms

adjective

wczasowy

nouns

verb

wczasować

Further reading

wczasowicz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
wczasowicz in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.