winien

Polish

Etymology

From wina +‎ -en.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvi.ɲɛn/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -iɲɛn
  • Syllabification: wi‧nien

Adjective

winien (comparative bardziej winien, superlative najbardziej winien)

  1. indebted
    Synonyms: winny, dłużny
  2. obligated (having an obligation)
    Synonym: zobowiązany

Declension
Declension of winien
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative winien winne winna winni winne
genitive winnego winnej winnych
dative winnemu winnym
accusative winnego winien winne winną winnych winne
instrumental winnym winnymi
locative winnej winnych

Verb

winien (defective verb)

  1. (intransitive) it is desirable, necessary
  2. (intransitive) it is advisable

Conjugation
Conjugation of winien def
person masculinefeminineneutervirilenonvirile
past tense 1st winienemwinnamwinniśmywinnyśmy
2nd winieneświnnaświnniściewinnyście
3rd winienwinnawinnowinniwinny
impersonal winno się
pluperfect tense 1st winienem byłwinnam byławinniśmy byliwinnyśmy były
2nd winieneś byłwinnaś byławinniście byliwinnyście były
3rd winien byłwinna byławinno byłowinni byliwinny były
impersonal winno było się

Further reading
  • winien in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • winien in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.