wliczać

Polish

Etymology

From wliczyć +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvli.t͡ʂat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ʂat͡ɕ
  • Syllabification: wli‧czać

Verb

wliczać impf (perfective wliczyć)

  1. (transitive) to count in
  2. (reflexive) to be included

Conjugation
Conjugation of wliczać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wliczać
present tense 1st wliczam wliczamy
2nd wliczasz wliczacie
3rd wlicza wliczają
impersonal wlicza się
past tense 1st wliczałem wliczałam wliczaliśmy wliczałyśmy
2nd wliczałeś wliczałaś wliczaliście wliczałyście
3rd wliczał wliczała wliczało wliczali wliczały
impersonal wliczano
future tense 1st będę wliczał,
będę wliczać
 będę wliczała,
będę wliczać
 będziemy wliczali,
będziemy wliczać
 będziemy wliczały,
będziemy wliczać
2nd będziesz wliczał,
będziesz wliczać
 będziesz wliczała,
będziesz wliczać
 będziecie wliczali,
będziecie wliczać
 będziecie wliczały,
będziecie wliczać
3rd będzie wliczał,
będzie wliczać
 będzie wliczała,
będzie wliczać
 będzie wliczało,
będzie wliczać
 będą wliczali,
będą wliczać
 będą wliczały,
będą wliczać
impersonal będzie wliczać się
conditional 1st wliczałbym wliczałabym wliczalibyśmy wliczałybyśmy
2nd wliczałbyś wliczałabyś wliczalibyście wliczałybyście
3rd wliczałby wliczałaby wliczałoby wliczaliby wliczałyby
impersonal wliczano by
imperative 1st niech wliczam wliczajmy
2nd wliczaj wliczajcie
3rd niech wlicza niech wliczają
active adjectival participle wliczający wliczająca wliczające wliczający wliczające
passive adjectival participle wliczany wliczana wliczane wliczani wliczane
contemporary adverbial participle wliczając
verbal noun wliczanie

Further reading
  • wliczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wliczać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.