wrzucać

Polish

Etymology

From w- +‎ rzucać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvʐu.t͡sat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡sat͡ɕ
  • Syllabification: wrzu‧cać

Verb

wrzucać impf (perfective wrzucić)

  1. (transitive) to throw in
  2. (transitive, colloquial) to upload

Conjugation
Conjugation of wrzucać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wrzucać
present tense 1st wrzucam wrzucamy
2nd wrzucasz wrzucacie
3rd wrzuca wrzucają
impersonal wrzuca się
past tense 1st wrzucałem wrzucałam wrzucaliśmy wrzucałyśmy
2nd wrzucałeś wrzucałaś wrzucaliście wrzucałyście
3rd wrzucał wrzucała wrzucało wrzucali wrzucały
impersonal wrzucano
future tense 1st będę wrzucał,
będę wrzucać
 będę wrzucała,
będę wrzucać
 będziemy wrzucali,
będziemy wrzucać
 będziemy wrzucały,
będziemy wrzucać
2nd będziesz wrzucał,
będziesz wrzucać
 będziesz wrzucała,
będziesz wrzucać
 będziecie wrzucali,
będziecie wrzucać
 będziecie wrzucały,
będziecie wrzucać
3rd będzie wrzucał,
będzie wrzucać
 będzie wrzucała,
będzie wrzucać
 będzie wrzucało,
będzie wrzucać
 będą wrzucali,
będą wrzucać
 będą wrzucały,
będą wrzucać
impersonal będzie wrzucać się
conditional 1st wrzucałbym wrzucałabym wrzucalibyśmy wrzucałybyśmy
2nd wrzucałbyś wrzucałabyś wrzucalibyście wrzucałybyście
3rd wrzucałby wrzucałaby wrzucałoby wrzucaliby wrzucałyby
impersonal wrzucano by
imperative 1st niech wrzucam wrzucajmy
2nd wrzucaj wrzucajcie
3rd niech wrzuca niech wrzucają
active adjectival participle wrzucający wrzucająca wrzucające wrzucający wrzucające
passive adjectival participle wrzucany wrzucana wrzucane wrzucani wrzucane
contemporary adverbial participle wrzucając
verbal noun wrzucanie

Further reading
  • wrzucać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wrzucać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.