współzawodnik

Polish

Etymology

From współ- +‎ zawodnik.

Pronunciation

IPA^(key): /fspuw.zaˈvɔd.ɲik/
Audio (file)
Rhymes: -ɔdɲik
Syllabification: współ‧za‧wod‧nik

Noun

współzawodnik m pers (feminine współzawodniczka)

competitor (person against whom one is competing)
Synonyms: konkurent, rywal, zawodnik

Declension

Declension of współzawodnik

	singular	plural
nominative	współzawodnik	współzawodnicy
genitive	współzawodnika	współzawodników
dative	współzawodnikowi	współzawodnikom
accusative	współzawodnika	współzawodników
instrumental	współzawodnikiem	współzawodnikami
locative	współzawodniku	współzawodnikach
vocative	współzawodniku	współzawodnicy

Derived terms

noun

współzawodnictwo

verb

współzawodniczyć

Further reading

współzawodnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
współzawodnik in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.