wtoczyć

Polish

Etymology

From w- +‎ toczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈftɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: wto‧czyć

Verb

wtoczyć pf (imperfective wtaczać)

  1. (transitive) to roll upwards, to roll onto
  2. (transitive) to roll into
  3. (reflexive) to roll upwards, to be rolled upwards, to be rolled onto
  4. (reflexive) to roll into, to be rolled into
  5. (reflexive) to barrel into, to enter clumsily

Conjugation
Conjugation of wtoczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wtoczyć
future tense 1st wtoczę wtoczymy
2nd wtoczysz wtoczycie
3rd wtoczy wtoczą
impersonal wtoczy się
past tense 1st wtoczyłem wtoczyłam wtoczyliśmy wtoczyłyśmy
2nd wtoczyłeś wtoczyłaś wtoczyliście wtoczyłyście
3rd wtoczył wtoczyła wtoczyło wtoczyli wtoczyły
impersonal wtoczono
conditional 1st wtoczyłbym wtoczyłabym wtoczylibyśmy wtoczyłybyśmy
2nd wtoczyłbyś wtoczyłabyś wtoczylibyście wtoczyłybyście
3rd wtoczyłby wtoczyłaby wtoczyłoby wtoczyliby wtoczyłyby
impersonal wtoczono by
imperative 1st niech wtoczę wtoczmy
2nd wtocz wtoczcie
3rd niech wtoczy niech wtoczą
passive adjectival participle wtoczony wtoczona wtoczone wtoczeni wtoczone
anterior adverbial participle wtoczywszy
verbal noun wtoczenie

Further reading
  • wtoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wtoczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.