wtrącać

Polish

From wtrącić +‎ -ać.

wtrącać impf (perfective wtrącić)

Conjugation of wtrącać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wtrącać
present tense	1^st	wtrącam			wtrącamy
	2^nd	wtrącasz			wtrącacie
	3^rd	wtrąca			wtrącają
	impersonal	wtrąca się
past tense	1^st	wtrącałem	wtrącałam		wtrącaliśmy	wtrącałyśmy
	2^nd	wtrącałeś	wtrącałaś		wtrącaliście	wtrącałyście
	3^rd	wtrącał	wtrącała	wtrącało	wtrącali	wtrącały
	impersonal	wtrącano
future tense	1^st	będę wtrącał, będę wtrącać	będę wtrącała, będę wtrącać		będziemy wtrącali, będziemy wtrącać	będziemy wtrącały, będziemy wtrącać
	2^nd	będziesz wtrącał, będziesz wtrącać	będziesz wtrącała, będziesz wtrącać		będziecie wtrącali, będziecie wtrącać	będziecie wtrącały, będziecie wtrącać
	3^rd	będzie wtrącał, będzie wtrącać	będzie wtrącała, będzie wtrącać	będzie wtrącało, będzie wtrącać	będą wtrącali, będą wtrącać	będą wtrącały, będą wtrącać
	impersonal	będzie wtrącać się
conditional	1^st	wtrącałbym	wtrącałabym		wtrącalibyśmy	wtrącałybyśmy
	2^nd	wtrącałbyś	wtrącałabyś		wtrącalibyście	wtrącałybyście
	3^rd	wtrącałby	wtrącałaby	wtrącałoby	wtrącaliby	wtrącałyby
	impersonal	wtrącano by
imperative	1^st	niech wtrącam			wtrącajmy
	2^nd	wtrącaj			wtrącajcie
	3^rd	niech wtrąca			niech wtrącają
active adjectival participle		wtrącający	wtrącająca	wtrącające	wtrącający	wtrącające
passive adjectival participle		wtrącany	wtrącana	wtrącane	wtrącani	wtrącane
contemporary adverbial participle		wtrącając
verbal noun		wtrącanie

noun

adjective