wybawca

Polish

Etymology

From wybawić +‎ -ca.

Pronunciation

IPA^(key): /vɨˈbaf.t͡sa/
Audio (file)
Rhymes: -aft͡sa
Syllabification: wy‧baw‧ca

Noun

wybawca m pers (feminine wybawczyni)

saviour
Synonyms: zbawca, wybawiciel

Declension

Declension of wybawca

	singular	plural
nominative	wybawca	wybawcy
genitive	wybawcy	wybawców
dative	wybawcy	wybawcom
accusative	wybawcę	wybawców
instrumental	wybawcą	wybawcami
locative	wybawcy	wybawcach
vocative	wybawco	wybawcy

Related terms

nouns

verbs

Further reading

wybawca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
wybawca in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.