wybielić

Polish

Etymology

From wy- +‎ bielić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈbjɛ.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛlit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧bie‧lić

Verb

wybielić pf (imperfective wybielać)

  1. (transitive) to whiten (e.g. teeth)
    Synonym: zbieleć
  2. (transitive) to bleach
  3. (transitive, colloquial) to whitewash (to cover over errors or bad actions)
  4. (reflexive) to become white

Conjugation
Conjugation of wybielić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wybielić
future tense 1st wybielę wybielimy
2nd wybielisz wybielicie
3rd wybieli wybielą
impersonal wybieli się
past tense 1st wybieliłem wybieliłam wybieliliśmy wybieliłyśmy
2nd wybieliłeś wybieliłaś wybieliliście wybieliłyście
3rd wybielił wybieliła wybieliło wybielili wybieliły
impersonal wybielono
conditional 1st wybieliłbym wybieliłabym wybielilibyśmy wybieliłybyśmy
2nd wybieliłbyś wybieliłabyś wybielilibyście wybieliłybyście
3rd wybieliłby wybieliłaby wybieliłoby wybieliliby wybieliłyby
impersonal wybielono by
imperative 1st niech wybielę wybielmy
2nd wybiel wybielcie
3rd niech wybieli niech wybielą
passive adjectival participle wybielony wybielona wybielone wybieleni wybielone
anterior adverbial participle wybieliwszy
verbal noun wybielenie
noun

Further reading
  • wybielić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wybielić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.