zbieleć

Polish

Etymology

From z- +‎ bieleć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzbjɛ.lɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛlɛt͡ɕ
  • Syllabification: zbie‧leć

Verb

zbieleć pf (imperfective bieleć)

  1. (intransitive) to whiten (to shine or become white)
    Synonym: wybielić się
  2. (intransitive, of hair) to whiten, to go gray (become white)
    Synonyms: posiwieć, zsiwieć

Conjugation
Conjugation of zbieleć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zbieleć
future tense 1st zbieleję zbielejemy
2nd zbielejesz zbielejecie
3rd zbieleje zbieleją
impersonal zbieleje się
past tense 1st zbielałem zbielałam zbieleliśmy zbielałyśmy
2nd zbielałeś zbielałaś zbieleliście zbielałyście
3rd zbielał zbielała zbielało zbieleli zbielały
impersonal zbielano
conditional 1st zbielałbym zbielałabym zbielelibyśmy zbielałybyśmy
2nd zbielałbyś zbielałabyś zbielelibyście zbielałybyście
3rd zbielałby zbielałaby zbielałoby zbieleliby zbielałyby
impersonal zbielano by
imperative 1st niech zbieleję zbielejmy
2nd zbielej zbielejcie
3rd niech zbieleje niech zbieleją
anterior adverbial participle zbielawszy
verbal noun zbielenie
adjective
nouns
verb

Further reading
  • zbieleć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zbieleć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.