wybulić

Polish

Etymology

From wy- +‎ bulić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈbu.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ulit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧bu‧lić

Verb

wybulić pf (imperfective bulić)

  1. (transitive, colloquial) to shell out (pay a great deal of money)
    Synonym: zabulić

Conjugation
Conjugation of wybulić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wybulić
future tense 1st wybulę wybulimy
2nd wybulisz wybulicie
3rd wybuli wybulą
impersonal wybuli się
past tense 1st wybuliłem wybuliłam wybuliliśmy wybuliłyśmy
2nd wybuliłeś wybuliłaś wybuliliście wybuliłyście
3rd wybulił wybuliła wybuliło wybulili wybuliły
impersonal wybulono
conditional 1st wybuliłbym wybuliłabym wybulilibyśmy wybuliłybyśmy
2nd wybuliłbyś wybuliłabyś wybulilibyście wybuliłybyście
3rd wybuliłby wybuliłaby wybuliłoby wybuliliby wybuliłyby
impersonal wybulono by
imperative 1st niech wybulę wybulmy
2nd wybul wybulcie
3rd niech wybuli niech wybulą
passive adjectival participle wybulony wybulona wybulone wybuleni wybulone
anterior adverbial participle wybuliwszy
verbal noun wybulenie

Further reading
  • wybulić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wybulić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.