zabulić

Polish

Etymology

From za- +‎ bulić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈbu.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ulit͡ɕ
  • Syllabification: za‧bu‧lić

Verb

zabulić pf (imperfective bulić)

  1. (transitive, colloquial) to shell out (pay a great deal of money)
    Synonym: wybulić

Conjugation
Conjugation of zabulić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zabulić
future tense 1st zabulę zabulimy
2nd zabulisz zabulicie
3rd zabuli zabulą
impersonal zabuli się
past tense 1st zabuliłem zabuliłam zabuliliśmy zabuliłyśmy
2nd zabuliłeś zabuliłaś zabuliliście zabuliłyście
3rd zabulił zabuliła zabuliło zabulili zabuliły
impersonal zabulono
conditional 1st zabuliłbym zabuliłabym zabulilibyśmy zabuliłybyśmy
2nd zabuliłbyś zabuliłabyś zabulilibyście zabuliłybyście
3rd zabuliłby zabuliłaby zabuliłoby zabuliliby zabuliłyby
impersonal zabulono by
imperative 1st niech zabulę zabulmy
2nd zabul zabulcie
3rd niech zabuli niech zabulą
passive adjectival participle zabulony zabulona zabulone zabuleni zabulone
anterior adverbial participle zabuliwszy
verbal noun zabulenie

Further reading
  • zabulić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zabulić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.