wychwalić

Polish

Etymology

From wy- +‎ chwalić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈxfa.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -alit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧chwa‧lić

Verb

wychwalić pf (imperfective wychwalać)

  1. (transitive, archaic) to praise, to celebrate, to extol
    Synonyms: zachwalić, pochwalić

Usage notes
  • The perfective verb is considered archaic by Doroszewski in his Słownik Języka Polskiego. Its imperfective equivalent, wychwalać, is still in common usage.

Conjugation
Conjugation of wychwalić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wychwalić
future tense 1st wychwalę wychwalimy
2nd wychwalisz wychwalicie
3rd wychwali wychwalą
impersonal wychwali się
past tense 1st wychwaliłem wychwaliłam wychwaliliśmy wychwaliłyśmy
2nd wychwaliłeś wychwaliłaś wychwaliliście wychwaliłyście
3rd wychwalił wychwaliła wychwaliło wychwalili wychwaliły
impersonal wychwalono
conditional 1st wychwaliłbym wychwaliłabym wychwalilibyśmy wychwaliłybyśmy
2nd wychwaliłbyś wychwaliłabyś wychwalilibyście wychwaliłybyście
3rd wychwaliłby wychwaliłaby wychwaliłoby wychwaliliby wychwaliłyby
impersonal wychwalono by
imperative 1st niech wychwalę wychwalmy
2nd wychwal wychwalcie
3rd niech wychwali niech wychwalą
passive adjectival participle wychwalony wychwalona wychwalone wychwaleni wychwalone
anterior adverbial participle wychwaliwszy
verbal noun wychwalenie

Further reading
  • wychwalić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wychwalić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.