wychwycić

Polish

Etymology

From wy- +‎ chwycić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈxfɨ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧chwy‧cić

Verb

wychwycić pf (imperfective wychwytywać)

  1. (transitive) to round up, to catch all of
    Synonym: wyłapać
  2. (transitive) to pick up, to detect, to notice
    Synonym: wykryć
  3. (transitive) to extricate, to pull out
    Synonyms: wydobyć, wyjąć

Conjugation
Conjugation of wychwycić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wychwycić
future tense 1st wychwycę wychwycimy
2nd wychwycisz wychwycicie
3rd wychwyci wychwycą
impersonal wychwyci się
past tense 1st wychwyciłem wychwyciłam wychwyciliśmy wychwyciłyśmy
2nd wychwyciłeś wychwyciłaś wychwyciliście wychwyciłyście
3rd wychwycił wychwyciła wychwyciło wychwycili wychwyciły
impersonal wychwycono
conditional 1st wychwyciłbym wychwyciłabym wychwycilibyśmy wychwyciłybyśmy
2nd wychwyciłbyś wychwyciłabyś wychwycilibyście wychwyciłybyście
3rd wychwyciłby wychwyciłaby wychwyciłoby wychwyciliby wychwyciłyby
impersonal wychwycono by
imperative 1st niech wychwycę wychwyćmy
2nd wychwyć wychwyćcie
3rd niech wychwyci niech wychwycą
passive adjectival participle wychwycony wychwycona wychwycone wychwyceni wychwycone
anterior adverbial participle wychwyciwszy
verbal noun wychwycenie

Further reading
  • wychwycić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wychwycić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.