wydusić

Polish

Etymology

From wy- +‎ dusić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈdu.ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uɕit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧du‧sić

Verb

wydusić pf (imperfective wyduszać)

  1. (transitive) to suffocate many people or animals, to strangle in turn
  2. (transitive) to wring out, to squeeze out, to extract (force liquid out of by squeezing or crushing)
  3. (transitive, colloquial) to tease out, to extract (e.g. a confession)

Conjugation
Conjugation of wydusić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wydusić
future tense 1st wyduszę wydusimy
2nd wydusisz wydusicie
3rd wydusi wyduszą
impersonal wydusi się
past tense 1st wydusiłem wydusiłam wydusiliśmy wydusiłyśmy
2nd wydusiłeś wydusiłaś wydusiliście wydusiłyście
3rd wydusił wydusiła wydusiło wydusili wydusiły
impersonal wyduszono
conditional 1st wydusiłbym wydusiłabym wydusilibyśmy wydusiłybyśmy
2nd wydusiłbyś wydusiłabyś wydusilibyście wydusiłybyście
3rd wydusiłby wydusiłaby wydusiłoby wydusiliby wydusiłyby
impersonal wyduszono by
imperative 1st niech wyduszę wyduśmy
2nd wyduś wyduście
3rd niech wydusi niech wyduszą
passive adjectival participle wyduszony wyduszona wyduszone wyduszeni wyduszone
anterior adverbial participle wydusiwszy
verbal noun wyduszenie

Further reading
  • wydusić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wydusić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.