dusić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dušiti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdu.ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uɕit͡ɕ
  • Syllabification: du‧sić

Verb

dusić impf (perfective udusić)

  1. (transitive) to suffocate, to asphyxiate, to strangle, to choke (to deprive of oxygen)
  2. (transitive, cooking) to stew, to braise
  3. (reflexive) to suffocate, to choke (to be deprived of oxygen)

Conjugation
Conjugation of dusić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dusić
present tense 1st duszę dusimy
2nd dusisz dusicie
3rd dusi duszą
impersonal dusi się
past tense 1st dusiłem dusiłam dusiliśmy dusiłyśmy
2nd dusiłeś dusiłaś dusiliście dusiłyście
3rd dusił dusiła dusiło dusili dusiły
impersonal duszono
future tense 1st będę dusił,
będę dusić
 będę dusiła,
będę dusić
 będziemy dusili,
będziemy dusić
 będziemy dusiły,
będziemy dusić
2nd będziesz dusił,
będziesz dusić
 będziesz dusiła,
będziesz dusić
 będziecie dusili,
będziecie dusić
 będziecie dusiły,
będziecie dusić
3rd będzie dusił,
będzie dusić
 będzie dusiła,
będzie dusić
 będzie dusiło,
będzie dusić
 będą dusili,
będą dusić
 będą dusiły,
będą dusić
impersonal będzie dusić się
conditional 1st dusiłbym dusiłabym dusilibyśmy dusiłybyśmy
2nd dusiłbyś dusiłabyś dusilibyście dusiłybyście
3rd dusiłby dusiłaby dusiłoby dusiliby dusiłyby
impersonal duszono by
imperative 1st niech duszę duśmy
2nd duś duście
3rd niech dusi niech duszą
active adjectival participle duszący dusząca duszące duszący duszące
passive adjectival participle duszony duszona duszone duszeni duszone
contemporary adverbial participle dusząc
verbal noun duszenie

Derived terms
verbs
noun

Further reading
  • dusić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dusić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.