wyjść

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨjɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨjɕt͡ɕ
  • Syllabification: wyjść

Etymology 1

Inherited from Old Polish wyjć, from Proto-Slavic *vyjьti. By surface analysis, wy- +‎ iść.

Verb

wyjść pf (imperfective wychodzić)

  1. (intransitive) to exit, go out, to leave (on foot)
  2. (intransitive) to lead (to begin a game of cards or dominoes)
  3. (intransitive, of a window) to look, to face (to present with a view)
  4. (intransitive, colloquial) to work, to work out (to succeed) [+dative]
Conjugation
Conjugation of wyjść pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyjść
future tense 1st wyjdę wyjdziemy
2nd wyjdziesz wyjdziecie
3rd wyjdzie wyjdą
impersonal wyjdzie się
past tense 1st wyszedłem wyszłam wyszliśmy wyszłyśmy
2nd wyszedłeś wyszłaś wyszliście wyszłyście
3rd wyszedł wyszła wyszło wyszli wyszły
conditional 1st wyszedłbym wyszłabym wyszlibyśmy wyszłybyśmy
2nd wyszedłbyś wyszłabyś wyszlibyście wyszłybyście
3rd wyszedłby wyszłaby wyszłoby wyszliby wyszłyby
imperative 1st niech wyjdę wyjdźmy
2nd wyjdź wyjdźcie
3rd niech wyjdzie niech wyjdą
anterior adverbial participle wyszedłszy
verbal noun wyjście
Derived terms
phrase
verbs

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

wyjść n

  1. genitive plural of wyjście

Further reading
  • wyjść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyjść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.