wykazać

Polish

Etymology

From wy- +‎ kazać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈka.zat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -azat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ka‧zać

Verb

wykazać pf (imperfective wykazywać)

  1. (transitive) to demonstrate, to prove, to evince, to show
  2. (transitive) to display, to exhibit
  3. (transitive) to declare, to disclose
  4. (reflexive) to prove oneself

Conjugation
Conjugation of wykazać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykazać
future tense 1st wykażę wykażemy
2nd wykażesz wykażecie
3rd wykaże wykażą
impersonal wykaże się
past tense 1st wykazałem wykazałam wykazaliśmy wykazałyśmy
2nd wykazałeś wykazałaś wykazaliście wykazałyście
3rd wykazał wykazała wykazało wykazali wykazały
impersonal wykazano
conditional 1st wykazałbym wykazałabym wykazalibyśmy wykazałybyśmy
2nd wykazałbyś wykazałabyś wykazalibyście wykazałybyście
3rd wykazałby wykazałaby wykazałoby wykazaliby wykazałyby
impersonal wykazano by
imperative 1st niech wykażę wykażmy
2nd wykaż wykażcie
3rd niech wykaże niech wykażą
passive adjectival participle wykazany wykazana wykazane wykazani wykazane
anterior adverbial participle wykazawszy
verbal noun wykazanie

Further reading
  • wykazać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykazać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.