wykończenie

Polish

Etymology

From wykończyć +‎ -enie.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨ.kɔɲˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

Noun

wykończenie n

  1. verbal noun of wykończyć
  2. trim, decoration, finish

Declension
declension of wykończenie
singular plural
nominative wykończenie wykończenia
genitive wykończenia wykończeń
dative wykończeniu wykończeniom
accusative wykończenie wykończenia
instrumental wykończeniem wykończeniami
locative wykończeniu wykończeniach
vocative wykończenie wykończenia

Further reading
  • wykończenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykończenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.