wyposażenie

Polish

Etymology

From wyposażyć +‎ -enie.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨ.pɔ.saˈʐɛ.ɲɛ/

Noun

wyposażenie n

  1. verbal noun of wyposażyć
  2. equipment, furnishings, accoutrements, accessories

Declension
declension of wyposażenie
singular plural
nominative wyposażenie wyposażenia
genitive wyposażenia wyposażeń
dative wyposażeniu wyposażeniom
accusative wyposażenie wyposażenia
instrumental wyposażeniem wyposażeniami
locative wyposażeniu wyposażeniach
vocative wyposażenie wyposażenia

Further reading
  • wyposażenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyposażenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.