wyrugować

Polish

Etymology

From wy- +‎ rugować.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨ.ruˈɡɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ru‧go‧wać

Verb

wyrugować pf (imperfective rugować)

  1. (transitive, literary) to evict, to oust
    Synonyms: wydalić, wysiedlić
  2. (transitive, literary) to displace, to supersede, to supplant
    Synonym: wyprzeć

Conjugation
Conjugation of wyrugować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyrugować
future tense 1st wyruguję wyrugujemy
2nd wyrugujesz wyrugujecie
3rd wyruguje wyrugują
impersonal wyruguje się
past tense 1st wyrugowałem wyrugowałam wyrugowaliśmy wyrugowałyśmy
2nd wyrugowałeś wyrugowałaś wyrugowaliście wyrugowałyście
3rd wyrugował wyrugowała wyrugowało wyrugowali wyrugowały
impersonal wyrugowano
conditional 1st wyrugowałbym wyrugowałabym wyrugowalibyśmy wyrugowałybyśmy
2nd wyrugowałbyś wyrugowałabyś wyrugowalibyście wyrugowałybyście
3rd wyrugowałby wyrugowałaby wyrugowałoby wyrugowaliby wyrugowałyby
impersonal wyrugowano by
imperative 1st niech wyruguję wyrugujmy
2nd wyruguj wyrugujcie
3rd niech wyruguje niech wyrugują
passive adjectival participle wyrugowany wyrugowana wyrugowane wyrugowani wyrugowane
anterior adverbial participle wyrugowawszy
verbal noun wyrugowanie
noun

Further reading
  • wyrugować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyrugować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.