wysławiać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈswa.vjat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -avjat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧sła‧wiać

Etymology 1

From wysławić +‎ -ać.

Verb

wysławiać impf (perfective wysławić)

  1. (transitive, literary) to glorify (to exalt, or give glory or praise to something or someone)
    Synonym: gloryfikować
  2. (reflexive, literary) to glorify oneself
Conjugation
Conjugation of wysławiać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wysławiać
present tense 1st wysławiam wysławiamy
2nd wysławiasz wysławiacie
3rd wysławia wysławiają
impersonal wysławia się
past tense 1st wysławiałem wysławiałam wysławialiśmy wysławiałyśmy
2nd wysławiałeś wysławiałaś wysławialiście wysławiałyście
3rd wysławiał wysławiała wysławiało wysławiali wysławiały
impersonal wysławiano
future tense 1st będę wysławiał,
będę wysławiać
 będę wysławiała,
będę wysławiać
 będziemy wysławiali,
będziemy wysławiać
 będziemy wysławiały,
będziemy wysławiać
2nd będziesz wysławiał,
będziesz wysławiać
 będziesz wysławiała,
będziesz wysławiać
 będziecie wysławiali,
będziecie wysławiać
 będziecie wysławiały,
będziecie wysławiać
3rd będzie wysławiał,
będzie wysławiać
 będzie wysławiała,
będzie wysławiać
 będzie wysławiało,
będzie wysławiać
 będą wysławiali,
będą wysławiać
 będą wysławiały,
będą wysławiać
impersonal będzie wysławiać się
conditional 1st wysławiałbym wysławiałabym wysławialibyśmy wysławiałybyśmy
2nd wysławiałbyś wysławiałabyś wysławialibyście wysławiałybyście
3rd wysławiałby wysławiałaby wysławiałoby wysławialiby wysławiałyby
impersonal wysławiano by
imperative 1st niech wysławiam wysławiajmy
2nd wysławiaj wysławiajcie
3rd niech wysławia niech wysławiają
active adjectival participle wysławiający wysławiająca wysławiające wysławiający wysławiające
passive adjectival participle wysławiany wysławiana wysławiane wysławiani wysławiane
contemporary adverbial participle wysławiając
verbal noun wysławianie

Etymology 2

From wysłowić +‎ -ać.

Verb

wysławiać impf (perfective wysłowić)

  1. (transitive) to express, to put into words
  2. (reflexive) to express oneself
Conjugation
Conjugation of wysławiać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wysławiać
present tense 1st wysławiam wysławiamy
2nd wysławiasz wysławiacie
3rd wysławia wysławiają
impersonal wysławia się
past tense 1st wysławiałem wysławiałam wysławialiśmy wysławiałyśmy
2nd wysławiałeś wysławiałaś wysławialiście wysławiałyście
3rd wysławiał wysławiała wysławiało wysławiali wysławiały
impersonal wysławiano
future tense 1st będę wysławiał,
będę wysławiać
 będę wysławiała,
będę wysławiać
 będziemy wysławiali,
będziemy wysławiać
 będziemy wysławiały,
będziemy wysławiać
2nd będziesz wysławiał,
będziesz wysławiać
 będziesz wysławiała,
będziesz wysławiać
 będziecie wysławiali,
będziecie wysławiać
 będziecie wysławiały,
będziecie wysławiać
3rd będzie wysławiał,
będzie wysławiać
 będzie wysławiała,
będzie wysławiać
 będzie wysławiało,
będzie wysławiać
 będą wysławiali,
będą wysławiać
 będą wysławiały,
będą wysławiać
impersonal będzie wysławiać się
conditional 1st wysławiałbym wysławiałabym wysławialibyśmy wysławiałybyśmy
2nd wysławiałbyś wysławiałabyś wysławialibyście wysławiałybyście
3rd wysławiałby wysławiałaby wysławiałoby wysławialiby wysławiałyby
impersonal wysławiano by
imperative 1st niech wysławiam wysławiajmy
2nd wysławiaj wysławiajcie
3rd niech wysławia niech wysławiają
active adjectival participle wysławiający wysławiająca wysławiające wysławiający wysławiające
passive adjectival participle wysławiany wysławiana wysławiane wysławiani wysławiane
contemporary adverbial participle wysławiając
verbal noun wysławianie

Further reading
  • wysławiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wysławiać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.