wysikać

Polish

Etymology

From wy- +‎ sikać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈɕi.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ikat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧si‧kać

Verb

wysikać pf

  1. (transitive, colloquial) to pee out
  2. (reflexive, colloquial) to pee, to take a leak

Conjugation
Conjugation of wysikać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wysikać
future tense 1st wysikam wysikamy
2nd wysikasz wysikacie
3rd wysika wysikają
impersonal wysika się
past tense 1st wysikałem wysikałam wysikaliśmy wysikałyśmy
2nd wysikałeś wysikałaś wysikaliście wysikałyście
3rd wysikał wysikała wysikało wysikali wysikały
impersonal wysikano
conditional 1st wysikałbym wysikałabym wysikalibyśmy wysikałybyśmy
2nd wysikałbyś wysikałabyś wysikalibyście wysikałybyście
3rd wysikałby wysikałaby wysikałoby wysikaliby wysikałyby
impersonal wysikano by
imperative 1st niech wysikam wysikajmy
2nd wysikaj wysikajcie
3rd niech wysika niech wysikają
passive adjectival participle wysikany wysikana wysikane wysikani wysikane
anterior adverbial participle wysikawszy
verbal noun wysikanie

See also

8 Synonyms: see Thesaurus:oddawać mocz

Further reading
  • wysikać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wysikać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.