wystąpić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wystąpić. By surface analysis, wy- +‎ stąpić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈstɔm.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔmpit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧stą‧pić

Verb

wystąpić pf (imperfective występować)

  1. (intransitive, of species, diseases, phenomena, etc.) to appear, to occur, to be found
  2. (intransitive) to perform (in a play or show), to take part, to make an appearance

Conjugation
Conjugation of wystąpić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wystąpić
future tense 1st wystąpię wystąpimy
2nd wystąpisz wystąpicie
3rd wystąpi wystąpią
impersonal wystąpi się
past tense 1st wystąpiłem wystąpiłam wystąpiliśmy wystąpiłyśmy
2nd wystąpiłeś wystąpiłaś wystąpiliście wystąpiłyście
3rd wystąpił wystąpiła wystąpiło wystąpili wystąpiły
impersonal wystąpiono
conditional 1st wystąpiłbym wystąpiłabym wystąpilibyśmy wystąpiłybyśmy
2nd wystąpiłbyś wystąpiłabyś wystąpilibyście wystąpiłybyście
3rd wystąpiłby wystąpiłaby wystąpiłoby wystąpiliby wystąpiłyby
impersonal wystąpiono by
imperative 1st niech wystąpię wystąpmy
2nd wystąp wystąpcie
3rd niech wystąpi niech wystąpią
anterior adverbial participle wystąpiwszy
verbal noun wystąpienie

Further reading
  • wystąpić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wystąpić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.