wystać

Polish

Etymology

From wy- +‎ stać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.stat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨstat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧stać

Verb

wystać pf (imperfective wystawać)

  1. (transitive) to stand through, to stand to the end of
  2. (reflexive) to stand for some time, to tire oneself by standing

Conjugation
Conjugation of wystać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wystać
future tense 1st wystoję wystoimy
2nd wystoisz wystoicie
3rd wystoi wystoją
impersonal wystoi się
past tense 1st wystałem wystałam wystaliśmy wystałyśmy
2nd wystałeś wystałaś wystaliście wystałyście
3rd wystał wystała wystało wystali wystały
impersonal wystano
conditional 1st wystałbym wystałabym wystalibyśmy wystałybyśmy
2nd wystałbyś wystałabyś wystalibyście wystałybyście
3rd wystałby wystałaby wystałoby wystaliby wystałyby
impersonal wystano by
imperative 1st niech wystoję wystójmy
2nd wystój wystójcie
3rd niech wystoi niech wystoją
passive adjectival participle wystany wystana wystane wystani wystane
anterior adverbial participle wystawszy
verbal noun wystanie

Further reading
  • wystać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wystać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.