wyszkolić

Polish

Etymology

From wy- +‎ szkolić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨʂˈkɔ.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔlit͡ɕ
  • Syllabification: wysz‧ko‧lić

Verb

wyszkolić pf (imperfective wyszkalać)

  1. (transitive) to train by educating
    Synonym: wyuczyć
  2. (reflexive) to train onself by educating

Conjugation
Conjugation of wyszkolić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyszkolić
future tense 1st wyszkolę wyszkolimy
2nd wyszkolisz wyszkolicie
3rd wyszkoli wyszkolą
impersonal wyszkoli się
past tense 1st wyszkoliłem wyszkoliłam wyszkoliliśmy wyszkoliłyśmy
2nd wyszkoliłeś wyszkoliłaś wyszkoliliście wyszkoliłyście
3rd wyszkolił wyszkoliła wyszkoliło wyszkolili wyszkoliły
impersonal wyszkolono
conditional 1st wyszkoliłbym wyszkoliłabym wyszkolilibyśmy wyszkoliłybyśmy
2nd wyszkoliłbyś wyszkoliłabyś wyszkolilibyście wyszkoliłybyście
3rd wyszkoliłby wyszkoliłaby wyszkoliłoby wyszkoliliby wyszkoliłyby
impersonal wyszkolono by
imperative 1st niech wyszkolę wyszkolmy
2nd wyszkol wyszkolcie
3rd niech wyszkoli niech wyszkolą
passive adjectival participle wyszkolony wyszkolona wyszkolone wyszkoleni wyszkolone
anterior adverbial participle wyszkoliwszy
verbal noun wyszkolenie

Further reading
  • wyszkolić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyszkolić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.