wytropić

Polish

Etymology

From wy- +‎ tropić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈtrɔ.pit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔpit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧tro‧pić

Verb

wytropić pf (imperfective tropić)

  1. (transitive) to track down (find by following tracks)

Conjugation
Conjugation of wytropić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wytropić
future tense 1st wytropię wytropimy
2nd wytropisz wytropicie
3rd wytropi wytropią
impersonal wytropi się
past tense 1st wytropiłem wytropiłam wytropiliśmy wytropiłyśmy
2nd wytropiłeś wytropiłaś wytropiliście wytropiłyście
3rd wytropił wytropiła wytropiło wytropili wytropiły
impersonal wytropiono
conditional 1st wytropiłbym wytropiłabym wytropilibyśmy wytropiłybyśmy
2nd wytropiłbyś wytropiłabyś wytropilibyście wytropiłybyście
3rd wytropiłby wytropiłaby wytropiłoby wytropiliby wytropiłyby
impersonal wytropiono by
imperative 1st niech wytropię wytropmy
2nd wytrop wytropcie
3rd niech wytropi niech wytropią
passive adjectival participle wytropiony wytropiona wytropione wytropieni wytropione
anterior adverbial participle wytropiwszy
verbal noun wytropienie

Further reading
  • wytropić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wytropić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.