wytrzymać

Polish

Etymology

From wy- +‎ trzymać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈtʂɨ.mat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨmat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧trzy‧mać

Verb

wytrzymać pf (imperfective wytrzymywać)

  1. (transitive) to withstand, to bear, to endure, to stand

Conjugation
Conjugation of wytrzymać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wytrzymać
future tense 1st wytrzymam wytrzymamy
2nd wytrzymasz wytrzymacie
3rd wytrzyma wytrzymają
impersonal wytrzyma się
past tense 1st wytrzymałem wytrzymałam wytrzymaliśmy wytrzymałyśmy
2nd wytrzymałeś wytrzymałaś wytrzymaliście wytrzymałyście
3rd wytrzymał wytrzymała wytrzymało wytrzymali wytrzymały
impersonal wytrzymano
conditional 1st wytrzymałbym wytrzymałabym wytrzymalibyśmy wytrzymałybyśmy
2nd wytrzymałbyś wytrzymałabyś wytrzymalibyście wytrzymałybyście
3rd wytrzymałby wytrzymałaby wytrzymałoby wytrzymaliby wytrzymałyby
impersonal wytrzymano by
imperative 1st niech wytrzymam wytrzymajmy
2nd wytrzymaj wytrzymajcie
3rd niech wytrzyma niech wytrzymają
passive adjectival participle wytrzymany wytrzymana wytrzymane wytrzymani wytrzymane
anterior adverbial participle wytrzymawszy
verbal noun wytrzymanie

Further reading
  • wytrzymać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wytrzymać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.