wzbogacić

Polish

Etymology

From wz- +‎ bogacić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vzbɔˈɡa.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: wzbo‧ga‧cić

Verb

wzbogacić pf (imperfective wzbogacać)

  1. (transitive) to make someone richer
  2. (transitive) to enrich, to make something better or more diverse
  3. (reflexive) to get richer
  4. (reflexive) to get better or more diverse

Conjugation
Conjugation of wzbogacić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wzbogacić
future tense 1st wzbogacę wzbogacimy
2nd wzbogacisz wzbogacicie
3rd wzbogaci wzbogacą
impersonal wzbogaci się
past tense 1st wzbogaciłem wzbogaciłam wzbogaciliśmy wzbogaciłyśmy
2nd wzbogaciłeś wzbogaciłaś wzbogaciliście wzbogaciłyście
3rd wzbogacił wzbogaciła wzbogaciło wzbogacili wzbogaciły
impersonal wzbogacono
conditional 1st wzbogaciłbym wzbogaciłabym wzbogacilibyśmy wzbogaciłybyśmy
2nd wzbogaciłbyś wzbogaciłabyś wzbogacilibyście wzbogaciłybyście
3rd wzbogaciłby wzbogaciłaby wzbogaciłoby wzbogaciliby wzbogaciłyby
impersonal wzbogacono by
imperative 1st niech wzbogacę wzbogaćmy
2nd wzbogać wzbogaćcie
3rd niech wzbogaci niech wzbogacą
passive adjectival participle wzbogacony wzbogacona wzbogacone wzbogaceni wzbogacone
anterior adverbial participle wzbogaciwszy
verbal noun wzbogacenie

Further reading
  • wzbogacić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wzbogacić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.