wzniecić

Polish

Etymology

From wz- +‎ niecić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvzɲɛ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: wznie‧cić

Verb

wzniecić pf (imperfective wzniecać)

  1. (transitive) to kindle, to light
    Synonyms: rozpalić, rozniecić
  2. (transitive) to stir, to incite, to excite
    Synonyms: wywołać, wszcząć

Conjugation
Conjugation of wzniecić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wzniecić
future tense 1st wzniecę wzniecimy
2nd wzniecisz wzniecicie
3rd wznieci wzniecą
impersonal wznieci się
past tense 1st wznieciłem wznieciłam wznieciliśmy wznieciłyśmy
2nd wznieciłeś wznieciłaś wznieciliście wznieciłyście
3rd wzniecił wznieciła wznieciło wzniecili wznieciły
impersonal wzniecono
conditional 1st wznieciłbym wznieciłabym wzniecilibyśmy wznieciłybyśmy
2nd wznieciłbyś wznieciłabyś wzniecilibyście wznieciłybyście
3rd wznieciłby wznieciłaby wznieciłoby wznieciliby wznieciłyby
impersonal wzniecono by
imperative 1st niech wzniecę wzniećmy
2nd wznieć wzniećcie
3rd niech wznieci niech wzniecą
passive adjectival participle wzniecony wzniecona wzniecone wznieceni wzniecone
anterior adverbial participle wznieciwszy
verbal noun wzniecenie

Further reading
  • wzniecić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wzniecić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.