zębacz

Polish

Etymology

From ząb +‎ -acz.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzɛm.bat͡ʂ/
  • Rhymes: -ɛmbat͡ʂ
  • Syllabification: zę‧bacz

Noun

zębacz m pers

  1. (rare) someone with big teeth

Declension
Declension of zębacz
singular plural
nominative zębacz zębacze
genitive zębacza zębaczy / zębaczów
dative zębaczowi zębaczom
accusative zębacza zębaczy / zębaczów
instrumental zębaczem zębaczami
locative zębaczu zębaczach
vocative zębaczu zębacze

Noun

zębacz m anim

  1. tooth-billed pigeon (Didunculus strigirostris)
  2. wolffish (fish of the family Anarhichadidae)

Declension
Declension of zębacz
singular plural
nominative zębacz zębacze
genitive zębacza zębaczy
dative zębaczowi zębaczom
accusative zębacza zębacze
instrumental zębaczem zębaczami
locative zębaczu zębaczach
vocative zębaczu zębacze

Further reading
  • zębacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zębacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.