zakonnik
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish zakonnik, from Proto-Slavic *zakonьnikъ. By surface analysis, zakon + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /zaˈkɔn.ɲik/
Audio (file) - Rhymes: -ɔnɲik
- Syllabification: za‧kon‧nik
Declension
Declension of zakonnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zakonnik | zakonnicy/zakonniki (depreciative) |
| genitive | zakonnika | zakonników |
| dative | zakonnikowi | zakonnikom |
| accusative | zakonnika | zakonników |
| instrumental | zakonnikiem | zakonnikami |
| locative | zakonniku | zakonnikach |
| vocative | zakonniku | zakonnicy |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.