zakosić

Polish

Etymology

From za- +‎ kosić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈkɔ.ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɕit͡ɕ
  • Syllabification: za‧ko‧sić

Verb

zakosić pf

  1. (transitive, colloquial) to swipe, to steal
    Synonyms: see Thesaurus:kraść

Conjugation
Conjugation of zakosić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zakosić
future tense 1st zakoszę zakosimy
2nd zakosisz zakosicie
3rd zakosi zakoszą
impersonal zakosi się
past tense 1st zakosiłem zakosiłam zakosiliśmy zakosiłyśmy
2nd zakosiłeś zakosiłaś zakosiliście zakosiłyście
3rd zakosił zakosiła zakosiło zakosili zakosiły
impersonal zakoszono
conditional 1st zakosiłbym zakosiłabym zakosilibyśmy zakosiłybyśmy
2nd zakosiłbyś zakosiłabyś zakosilibyście zakosiłybyście
3rd zakosiłby zakosiłaby zakosiłoby zakosiliby zakosiłyby
impersonal zakoszono by
imperative 1st niech zakoszę zakośmy
2nd zakoś zakoście
3rd niech zakosi niech zakoszą
passive adjectival participle zakoszony zakoszona zakoszone zakoszeni zakoszone
anterior adverbial participle zakosiwszy
verbal noun zakoszenie

Further reading
  • zakosić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zakosić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.