zaleźć

Polish

Etymology

From za- +‎ leźć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈza.lɛɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -alɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: za‧leźć

Verb

zaleźć pf (imperfective załazić)

  1. (colloquial, intransitive) to get somewhere with difficulty
  2. (colloquial, intransitive) to get into something that is hard to get out of
  3. (colloquial, intransitive) to be covered in something [+instrumental = in what]

Conjugation
Conjugation of zaleźć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaleźć
future tense 1st zalezę zaleziemy
2nd zaleziesz zaleziecie
3rd zalezie zalezą
impersonal zalezie się
past tense 1st zalazłem zalazłam zaleźliśmy zalazłyśmy
2nd zalazłeś zalazłaś zaleźliście zalazłyście
3rd zalazł zalazła zalazło zaleźli zalazły
impersonal zaleziono
conditional 1st zalazłbym zalazłabym zaleźlibyśmy zalazłybyśmy
2nd zalazłbyś zalazłabyś zaleźlibyście zalazłybyście
3rd zalazłby zalazłaby zalazłoby zaleźliby zalazłyby
impersonal zaleziono by
imperative 1st niech zalezę zaleźmy
2nd zaleź zaleźcie
3rd niech zalezie niech zalezą
anterior adverbial participle zalazłszy
verbal noun zalezienie

Further reading
  • zaleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaleźć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.