zamamrotać

Polish

Etymology

From za- +‎ mamrotać.

Pronunciation
  • IPA(key): /za.mamˈrɔ.tat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔtat͡ɕ
  • Syllabification: za‧mam‧ro‧tać

Verb

zamamrotać pf (imperfective mamrotać)

  1. (transitive, colloquial) to mumble, to mutter, to murmur (speak softly and indistinctly)
    Synonym: bąknąć

Conjugation
Conjugation of zamamrotać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zamamrotać
future tense 1st zamamroczę zamamroczemy
2nd zamamroczesz zamamroczecie
3rd zamamrocze zamamroczą
impersonal zamamrocze się
past tense 1st zamamrotałem zamamrotałam zamamrotaliśmy zamamrotałyśmy
2nd zamamrotałeś zamamrotałaś zamamrotaliście zamamrotałyście
3rd zamamrotał zamamrotała zamamrotało zamamrotali zamamrotały
impersonal zamamrotano
conditional 1st zamamrotałbym zamamrotałabym zamamrotalibyśmy zamamrotałybyśmy
2nd zamamrotałbyś zamamrotałabyś zamamrotalibyście zamamrotałybyście
3rd zamamrotałby zamamrotałaby zamamrotałoby zamamrotaliby zamamrotałyby
impersonal zamamrotano by
imperative 1st niech zamamroczę zamamroczmy
2nd zamamrocz zamamroczcie
3rd niech zamamrocze niech zamamroczą
passive adjectival participle zamamrotany zamamrotana zamamrotane zamamrotani zamamrotane
anterior adverbial participle zamamrotawszy
verbal noun zamamrotanie

Further reading
  • zamamrotać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zamamrotać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.