zamigotać

Polish

Etymology

From za- +‎ migotać.

Pronunciation
  • IPA(key): /za.miˈɡɔ.tat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔtat͡ɕ
  • Syllabification: za‧mi‧go‧tać

Verb

zamigotać pf (imperfective migotać)

  1. (intransitive) to glisten
  2. (intransitive, of light, etc.) to flicker, to play
    Synonyms: drgnąć, poigrać, zamigać

Conjugation
Conjugation of zamigotać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zamigotać
future tense 1st zamigoczę zamigoczemy
2nd zamigoczesz zamigoczecie
3rd zamigocze zamigoczą
impersonal zamigocze się
past tense 1st zamigotałem zamigotałam zamigotaliśmy zamigotałyśmy
2nd zamigotałeś zamigotałaś zamigotaliście zamigotałyście
3rd zamigotał zamigotała zamigotało zamigotali zamigotały
impersonal zamigotano
conditional 1st zamigotałbym zamigotałabym zamigotalibyśmy zamigotałybyśmy
2nd zamigotałbyś zamigotałabyś zamigotalibyście zamigotałybyście
3rd zamigotałby zamigotałaby zamigotałoby zamigotaliby zamigotałyby
impersonal zamigotano by
imperative 1st niech zamigoczę zamigoczmy
2nd zamigocz zamigoczcie
3rd niech zamigocze niech zamigoczą
anterior adverbial participle zamigotawszy
verbal noun zamigotanie

Further reading
  • zamigotać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zamigotać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.