zapakować

Polish

Etymology

From za- +‎ pakować.

Pronunciation
  • IPA(key): /za.paˈkɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: za‧pa‧ko‧wać

Verb

zapakować pf (imperfective zapakowywać)

  1. (transitive) to pack, to wrap (to make a package out of)
  2. (transitive) to pack (to put together for storage or transportation)
  3. (transitive, colloquial) to box in (to put someone somewhere by force)
  4. (reflexive) to pack one's belongings

Conjugation
Conjugation of zapakować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zapakować
future tense 1st zapakuję zapakujemy
2nd zapakujesz zapakujecie
3rd zapakuje zapakują
impersonal zapakuje się
past tense 1st zapakowałem zapakowałam zapakowaliśmy zapakowałyśmy
2nd zapakowałeś zapakowałaś zapakowaliście zapakowałyście
3rd zapakował zapakowała zapakowało zapakowali zapakowały
impersonal zapakowano
conditional 1st zapakowałbym zapakowałabym zapakowalibyśmy zapakowałybyśmy
2nd zapakowałbyś zapakowałabyś zapakowalibyście zapakowałybyście
3rd zapakowałby zapakowałaby zapakowałoby zapakowaliby zapakowałyby
impersonal zapakowano by
imperative 1st niech zapakuję zapakujmy
2nd zapakuj zapakujcie
3rd niech zapakuje niech zapakują
passive adjectival participle zapakowany zapakowana zapakowane zapakowani zapakowane
anterior adverbial participle zapakowawszy
verbal noun zapakowanie

Further reading
  • zapakować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zapakować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.