zastukać

Polish

Etymology

From za- +‎ stukać.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈstu.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ukat͡ɕ
  • Syllabification: za‧stu‧kać

Verb

zastukać pf

  1. (transitive) to knock, to tap (cause to emit a knocking sound by hitting)

Conjugation
Conjugation of zastukać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zastukać
future tense 1st zastukam zastukamy
2nd zastukasz zastukacie
3rd zastuka zastukają
impersonal zastuka się
past tense 1st zastukałem zastukałam zastukaliśmy zastukałyśmy
2nd zastukałeś zastukałaś zastukaliście zastukałyście
3rd zastukał zastukała zastukało zastukali zastukały
impersonal zastukano
conditional 1st zastukałbym zastukałabym zastukalibyśmy zastukałybyśmy
2nd zastukałbyś zastukałabyś zastukalibyście zastukałybyście
3rd zastukałby zastukałaby zastukałoby zastukaliby zastukałyby
impersonal zastukano by
imperative 1st niech zastukam zastukajmy
2nd zastukaj zastukajcie
3rd niech zastuka niech zastukają
passive adjectival participle zastukany zastukana zastukane zastukani zastukane
anterior adverbial participle zastukawszy
verbal noun zastukanie

Further reading
  • zastukać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zastukać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.